Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

Η ΤΡΙΑΔΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ


Η ΑΠΟΡΙΑ ΤΟΥ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΑΔΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

photo
Αυτή ή διδασκαλία για την τριαδικότητα του Θεού, για το απρόσιτο της ουσίας του Θεού, για την αδιαίρετον Φύσι Του, για τα υποστατικά ιδιώματα των τριών Προσώπων, απασχολούσαν μέρα -νύχτα έναν διάσημο Ηγούμενο σένα μοναστήρι.

Ένα βράδυ, λοιπόν, με έναστρο πεντακάθαρο ουρανό, ό Ηγού­μενος, κουρασμένος όπως ήταν από τη μελέτη, από τον στοχασμό και από την έρευνα, πού έκανε γύρω από τα πράγματα, πού αφορούσαν τα Πρόσωπα της Άγιας Τριάδος, βγήκε έξω από το μοναστήρι και περ­πατούσε, απολαμβάνοντας την ησυχία της νύχτας και λέγοντας την ευχούλα, "Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με".

Περπατώντας, όμως, απομακρύνθηκε από το μοναστήρι και υστέρα από μισή ώρα περίπου συνάντησε ένα μαντρί με πρόβατα.

"Τι παράξενο! έχουμε τόσο κοντά στο μοναστήρι μαντρί με πρόβατα και δεν το ξέρω;" είπε μέσα του. Πρόσεξε όμως και τον τσοπάνη του κοπαδιού, ό οποίος έκανε κάτι περίεργο: σήκωνε το χέρι του προς τον ουρανό, δείχνοντας εδώ κι εκεί, και υστέρα έσκυβε και κάτι σκάλιζε κάτω στο χώμα. Αυτό το έβλεπε να το κάνη συνέχεια και για αρκετή ώρα. Πλησίασε ό Ηγούμενος περίεργος και τον ρώτησε:

Άνθρωπε του Θεού, τι κάνεις εδώ, μεσ' στη νύχτα;

- "Α, λέγει, πάτερ μου, μετράω τ' άστρα! Και γράφω κάτω στο χώμα πόσα μέτρησα. Ύστερα σηκώνω ξανά το χέρι μου και πάλι μετράω: ένα, δύο, τρία, τέσσερα... Μετράω εκατό - διακόσια και τα ξαναγράφω. Και στο τέλος θα κάνω πρόσθεση!

Ευλογημένε, του λέει, μετριούνται τα άστρα;! Αυτά είναι εκατομ­μύρια εκατομμυρίων... Μπορείς να τα μέτρησης τα άστρα;

Μα και οι αλήθειες του Θεού, πού εσύ μετράς και ψάχνεις, με­τριούνται; Χωράνε στο μυαλό, πάτερ μου;

Και ευθύς αμέσως και ό τσοπάνης και το μαντρί εξαφανίστηκαν από μπροστά του! Με σκυμμένο το κεφάλι και ταπεινωμένος ό Ηγού­μενος γύρισε στο μοναστήρι. "Καλά να πάθω - έλεγε - καλά να πάθω!"*"
Η δύναμη της προσευχής και ο γέροντας Παΐσιος
του Αρχιμανδρίτου Νεκταρίου Αντωνόπουλου

Από το βιβλίο «Υπεύθυνοι για όλα», έκδ. Ακρίτας, Αθήνα 2007
Δημοςιεύθηκε στο περιοδικό «Πειραϊκή Εκκλησία»,  τεύχος 220 Νοέμβριος 2010

Ζώντας μέσα σ' έναν κόσμο οπού όλοι τρέχουμε ασταμάτητα, μονίμως υπεραπασχολημένοι, δεν μένει χρόνος για προσευχή. Ούτε και τη θεωρούμε κάτι σημαντικό. Η συνομιλία με τον Θεό είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Για πολλούς είναι χάσιμο χρόνου, κάτι το δευτερεύον, πάρεργο. Όχι μόνο δεν προσευχόμαστε για τον εαυτό μας, άλλα ούτε για τούς άλλους. Και αυτή η ελάχιστη προσευχή πού πιθανόν να κάνουμε, είναι σαν των παιδιών των πέντε χρόνων, θυμόμαστε τον Θεό και μιλούμε μαζί του, μόνον όταν θέλουμε κάτι, ή κάποιο άσχημο γεγονός συμβαίνει στη ζωή μας.

Ο προσευχόμενος άνθρωπος είναι για τον πολύ κόσμο ακατανόητος. Είναι πολύ χαρακτηριστική η εντύπωση πού έχουν οι περισσότεροι άνθρωποι για τους μοναχούς και τα μοναστήρια. Το κυριότερο έργο του μονάχου είναι η προσευχή, η όποια επιδρά σ' όλο τον κόσμο. Αν τα μοναστήρια δεν είναι τόποι προσευχής, δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Και όμως, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν γνωρίζουν αύτη τη μεγάλη αλήθεια. Είναι συνηθισμένες οι αφελείς ενστάσεις: «Τι κάθονται οι μοναχοί ατά μοναστήρια; Γιατί δεν κατεβαίνουν στον κόσμο να βοηθήσουν τούς ανθρώπους; Ο κόσμος έχει τόσα προβλήματα και τόσες ανάγκες...!». Πράγματι ο κόσμος έχει πολλά προβλήματα και πολλές ανάγκες. Αλλά το κυριότερο πού έχει ανάγκη είναι η προσευχή. Και αλίμονο για τον κόσμο αν σταματήσει η προσευχή.

Στη δεκαετία του '20 στη Ρωσία έκλεισαν όλα τα μοναστήρια. Για το ρωσικό λαό, πού είναι ένας λαός προσευχόμενος, το γεγονός αυτό ήταν αβάσταχτο. Αγαπούσαν τα μοναστήρια και τα τιμούσαν, γιατί γνώριζαν ότι είναι τόποι προσευχής και χωρίς την προσευχή των μοναχών ένιωθαν ξεκρέμαστοι. Γι' αυτό πολλοί πιστοί, γύρω ή μακριά απ' τα μοναστήρια, αποφάσισαν να συνεχίσουν τις προσευχές των μοναχών. Για να μη σταματήσει η προσευχή. Και δημιουργήθηκε μία αλυσίδα προσευχής από πιστούς ανθρώπους, πού πέρα από την οικογενειακή τους ζωή και τις ποικίλες φροντίδες πρόσθεσαν και τη ζωή της προσευχής των μοναχών. Πίστευαν ακράδαντα, ότι στις δύσκολες ημέρες των σκληρών διωγμών το κυριότερο όπλο των πιστών ήταν η προσευχή. Και ανέλαβαν με χαρά αύτη τη μεγάλη ευθύνη. Ένιωθαν ότι ήσαν υπεύθυνοι απέναντι στους χειμαζόμενους αδελφούς τους. Και όχι μόνον αυτό. Την έλλειψη των μοναστηριών την αντικατέστησαν μυστικές μοναστικές αδελφότητες. Ζούσαν δηλαδή κρυφοί μοναχοί, σε πολυκατοικίες ή ακόμη και σε εργοστάσια. Εργάζονταν κανονικά κι επέστρεφαν στο διαμέρισμα τους, όπου συνάζονταν όλοι οι κρυφοί μοναχοί και τελούσαν τις ακολουθίες και το μοναχικό τους κανόνα. Έτσι η προσευχή δεν σταμάτησε σ' αυτή την πολύπαθη χώρα. Τα παλιά χρόνια στο Βυζάντιο υπήρξαν οι μονές των ακοιμήτων. Νύχτα μέρα η προσευχή δεν σταματούσε, από τους μοναχούς πού εναλλάσσονταν με βάρδιες. Στο γυναικείο μοναστήρι του Ντιβέγιεβο, ο όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ είχε δώσει εντολή στις μοναχές να τηρούν τον κανόνα της ακοίμητης προσευχής. Στο μοναστήρι αυτό, στο οποίο ζουν 250 μοναχές και βρίσκονται τα λείψανα του αγίου Σεραφείμ, τηρούν και σήμερα την εντολή του οσίου. Η προσευχή συνεχίζεται όλο το εικοσιτετράωρο, υπέρ της σωτηρίας του σύμπαντος κόσμου. Ο άγιος Σεραφείμ είχε προειδοποιήσει τις μοναχές: «Αν θα σταματήσετε αύτη την προσευχή, τότε θα έλθει η καταστροφή του κόσμου». Γι' αυτό και οι μοναχές τηρούν με ευλάβεια την εντολή του οσίου. Αισθάνονται βαθιά την ευθύνη τους απέναντι σ' όλο τον κόσμο.

Κάποιοι επισκέπτες με κοσμικό φρόνημα ρώτησαν τον π. Παΐσιο: «Γιατί δεν κατεβαίνετε στον κόσμο να βοηθήσετε πιο ενεργά και πρακτικά; Ο κόσμος έχει ανάγκη». Και ο Γέροντας απάντησε: «Και τότε ποιος θα προσευχηθεί για τούς αδελφούς μου τους Πακιστανούς, τους Ινδού; Ποιος θα ασχοληθεί και θα ενδιαφερθεί γι' αυτούς;». Ο Γέροντας δεν έβλεπε μυωπικά τα πράγματα. Με την προσευχή του αγκάλιαζε όλο τον κόσμο και η προσφορά του ήταν ασύγκριτα πιο μεγάλη απ' αυτήν πού του πρότειναν οι εν λόγω προσκυνητές. Και είναι γνωστή σε όλους η δύναμη της προσευχής, όπως και όλων των αγίων, παλαιών και νεοτέρων.

Κυκλοφορεί ευρέως κι ένα θαυμάσιο περιστατικό. Ένα παιδί πριν λίγα χρόνια ξέφυγε από την επιτήρηση των δικών του και βρέθηκε στις ρόδες ενός φορτηγού. Όμως το παίδι σώθηκε, όπως ομολόγησε, χάρη στην επέμβαση ενός «παππούλη». Παραδόξως ο παππούλης αυτός έγινε άφαντος. Η σωτηρία του παιδιού από βέβαιο θάνατο παρέμεινε μυστήριο. Όταν κάποτε το παιδί με τον πατέρα του βρέθηκε στο Άγιον Όρος, αναγνώρισε στο πρόσωπο του π. Παϊσίου το σωτήρα του. Ο π. Παΐσιος αντέτεινε ότι εκείνο τον καιρό βρισκόταν μέσα στο Άγιον Όρος. Τελικά ρώτησε για την ώρα πού συνέβη το γεγονός και παραδέχτηκε ότι εκείνη την ώρα προσεύχεται για τα τροχαία ατυχήματα!

Παρόμοιο είναι και το επόμενο περιστατικό: «Ο Γέροντας όλη τη νύχτα την είχε αφιερώσει στην προσευχή' μόνο τα χαράματα, κάνα-δυό ώρες ξεκουραζόταν, για να μπορέσει η αγάπη του να ανταποκριθεί προς τον πονεμένο κόσμο πού τον επισκεπτόταν. Τη νύχτα ευχόταν πάρα πολύ για τη νεολαία μας πού ταλαιπωρείται και ιδίως γι' αυτούς πού ξενυχτούν σε διάφορα κέντρα διασκεδάσεως και κινδυνεύει η ζωή τους. Πάρα πολλά είναι τα περιστατικά εκείνα πού δείχνουν ότι οι ευχές του Γέροντα σκέπαζαν πολλούς από τις κακοτοπιές. Ο ίδιος, βέβαια, ποτέ δεν παραδεχόταν ότι αύτος έκανε κάτι. Ένα, λοιπόν, απ' αυτά τα περιστατικά θα σας διηγηθούμε εδώ ως δείγμα μικρό της μεγάλης αγάπης του:

Ο νεαρός... από την Αθήνα, ήταν άνθρωπος της πιάτσας, δεν είχε καμιά απολύτως σχέση με την Εκκλησία και τη θρησκεία ούτε και οι γονείς του. Μια φορά, λοιπόν, γύρω στις τρεις την νύχτα, έτρεχε με τη μοτοσυκλέτα του με ιλιγγιώδη ταχύτητα και ανέβαινε την οδό Καβάλας κατευθυνόμενος από την Αθήνα προς το Δαφνί. Όπως, λοιπόν, έτρεχε ιλιγγιωδώς, ξαφνικό βλέπει μπροστά του ένα γέροντα μοναχό. Σάστισε και αφήνοντας το γκάζι από το πόδι του έκοψε ταχύτητα, πατώντας και φρένο. Αμέσως ο Γέροντας χάθηκε από τα μάτια του μυστηριωδώς, όπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Την ίδια όμως στιγμή συνέβη κάτι πού του έκοψε την ανάσα: Στη θέση οπού πριν λίγο είχε εμφανιστεί ο γέροντας μοναχός κι από δεξιά πέρασε μια νταλίκα, παραβιάζοντας το κόκκινο φανάρι με πολύ μεγάλη ταχύτητα. Αν δεν είχε προηγηθεί η εμφάνιση του γέροντα μονάχου, ο νεαρός θα ήταν ήδη νεκρός, γιατί θα είχε πέσει επάνω του η νταλίκα! Τρέμοντας, λοιπόν, συνέχισε την πορεία του, ενώ την καρδιά του την είχαν πλημμυρίσει λογισμοί απορίας και θαυμασμού για το ανεξήγητο γεγονός.

Μετά από πολύ καιρό τον παρότρυναν   κάποιοι   φίλοι   του   να πάνε μαζί στο Άγιον Όρος, για να δουν ένα Γέροντα πού, όπως χαρακτηριστικά έλεγαν, έκανε θαύματα. Ήρθαν, λοιπόν, στο Άγιον Όρος και όταν έφθασαν στην Παναγούδα, ο νεαρός... έμεινε άναυδος! Μπροστά του ολοκάθαρα έβλεπε το γέροντα μοναχό, πού με τη μυστηριώδη του εμφάνιση του είχε σώσει τη ζωή! Εξιστόρησε τότε το γεγονός στον Γέροντα, κι εκείνος όπως έκανε πάντα, επιχείρησε να του χαλάσει το λογισμό με το να μην παραδέχεται το γεγονός. Προσπάθησε δηλαδή να κάνει το νεαρό να μην πιστεύει ούτε κι ο ίδιος ότι ήταν ο Γέροντας αυτός πού του είχε φανερωθεί. Ο... ήταν όμως απόλυτα σίγουρος και δεν μπορούσε ν' αρνηθεί ό,τι είχε δει με τα ίδια του τα μάτια. Θαύμασε όμως ταυτοχρόνως και για την ταπείνωση του Γέροντα, πού με τίποτα δεν ήθελε να παραδεχτεί την αλήθεια.

Κι ο Γέροντας όμως από τη μεριά του είχε δίκιο, γιατί σύμφωνα με το ορθό φρόνημα του έβλεπε ότι Άλλος ήταν ο ενεργών τα θαυμαστά κι όχι ο ίδιος. Έλεγε χαρακτηριστικά: Το μόνο πού με τη βοήθεια του Θεού μπορώ να κάνω είναι με πόνο, ταπεινά, να εύχομαι όλη τη νύχτα για όσους βρίσκονται στους δρόμους και κινδυνεύουν. Ο καλός, λοιπόν, Θεός που (λόγω του αυτεξούσιου μας) ζήτα να βρει αφορμή, για να σώσει τα άτακτα και ανυπάκουα παιδιά Του, παίρνει αφορμή οπό τη δική μου προσευχή και ενεργεί Εκείνος. Όμως ο Κύριος μας, επειδή είναι "η όντως ταπείνωση", δεν θέλει να φανερωθεί, αλλά θεωρώντας ως αιτία τη δική μου προσευχή βάζει κάποιον άγγελο με τη δική μου μορφή κι έτσι... "βρίσκω τον μπελά μου"!» (Ίερομ. Χριστοδούλου, «Σκεύος εκλογής>,σελ.29-30.

"Δεν νηστεύουμε για να χάσουμε κιλά, αλλά για το καλό της ψυχής μας"

Για την θέση της Εκκλησίας σχετικά με την νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής μίλησε ο π. Μάξιμος Παπαγιάννης, Προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αγ. Παντελεήμων Αχαρνών. Ο π. Μάξιμος ως εκπρόσωπος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών μιλώντας στο ΑΠΕ – ΜΠΕ, εξηγεί πως "η Νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, όπως και της Τετάρτης και Παρασκευής, ανάγονται στους αποστολικούς χρόνους, έχουν επικυρωθεί από Οικουμενική Συνοδό και θεσμοθετήθηκαν κατά μίμηση της σαραντάμερης νηστείας του Ιησού Χριστού στην έρημο, πριν την έναρξη του έργου του".
"Δεν νηστεύουμε για να χάσουμε κιλά ή για το καλό της υγείας μας, αλλά για το καλό της ψυχής μας. Ετυμολογικά η λέξη νηστεία -νη-εσθίω- σημαίνει δεν τρώγω", πρόσθεσε επίσης.
Κλείνοντας, υπογραμμίζει, ότι "η νηστεία επίσης, συναινεί αποχή από τα πάθη και τις αδυναμίες μας. Δεν περιορίζεται μόνο στην ποιότητα, αλλά και στην ποσότητα. Διαφορετικά, η λαιμαργία, αλλάζει υλικά για τον κορεσμό της".

Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

              ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΓΙΑ ΟΛΑ...  
Ο αββάς Ισαάκ ο Σύρος,μας συμβουλέυει:Να χαίρεσαι με αυτούς που χαίρονται και να κλαίς με αυτούς που κλαίνε.Αυτό είναι το σημάδι της καθαρότητας.Μ'αυτούς που είναι άρρωστοι,αρρώστησε.Με τους αμαρτωλούς πένθησε.Με αυτούς που μετανοούν να χαίρεσαι.Γίνε φίλος με όλους τους ανθρώπους,αλλά μείνε μόνος με τα νοήματά σου.Γίνε κοινωνός στα παθήματα όλων,αλλά στάσου με το σώμα σου μακριά απο όλους.Κανένα να μην ελέγχεις και κανένα μη κατηγορείς για τη συμπεριφορά του,ούτε και τον πιό κακό.Άπλωσε τον χιτώνα σου πάνω σ'αυτόν που έφταιξε και σκέπασέ τον.Κι άν δεν μπορείς να φορτωθείς πάνω σου το φταίξιμο και να δεχτείς για λόγου του την τιμωρία και την ντροπή,τουλάχιστον δείξε υπομονή και μη τον περιφρονήσεις.
Ο όσιος Νείλος Αγκύρας λέει: Για τον διπλανό σου που αμαρτάνει στέναξε,για να μπορέσεις να στενάξεις και για τον εαυτό σου.Το ότι όλοι οι χριστιανοί είναι συνυπέυθυνοι στην αμαρτία,οφείλεται στο γεγονός ότι όλοι τους αποτελούν μιά οργανική ενότητα.Η ενότητα αυτή είναι το σώμα Του Χριστού,δηλαδή η Εκκλησία.Η προσβολή όμως του αδελφού,που γίνεται με την κατάκριση και την καταλαλιά,αποτελεί προσβολή εναντίον Του Χριστού,γιατί με την συμπεριφορά αυτή απορίπτεται ένα μέλος Του.Γι' αυτό ο Ησαίας φτάνει να πεί,ότι η μετάνοια εκείνου που καταλαλεί και κατακρίνει είναι μάταιη "γιατί απέριψε ένα μέλος Του Χριστού".
Είπε ο αββάς Ποιμήν: Εάν θα φτάσει ο άνθρωπος το ρητό του αποστόλου,το "όλα είναι καθαρά για τους καθαρούς",βλέπει τον εαυτό του μικρότερο απο όλα τα πράγματα της κτίσεως.
Λέγει ο αδελφός: Πώς μπορώ να θεωρήσω τον εαυτό μου κατώτερο απο τον φονέα;
Λέγει ο Γέρων: Εάν φθάσει ο άνθρωπος σ'αυτό το λόγο και ιδεί άνθρωπο να φονέυει λέγει,αυτήν μόνο την αμαρτία έκανε αυτός,ενώ εγώ φονέυω κάθε ημέρα.
Ο αββάς Ποιμήν δεν υπερέβαλλε καθόλου,μόνο είχε βαθειά επίγνωση της προσωπικής του καταστάσεως και γνώριζε επίσης πολύ καλά το λόγο Του Χριστού που τόνισε ότι ο πιό απάνθρωπος φόνος δεν γίνεται με ένα όπλο,αλλά με την απόρριψη του άλλου "ος δάν φονέυση,ένοχος εσταί τη κρίσει...ος δάν είπη μωρέ,ένοχος εσταί εις την γέεναν του πυρός"(Ματθ.5,21-23).Γιατί με το όπλο θανατώνεται ο άνθρωπος μόνο βιολογικά,ενώ η απόρριψη τον θανατώνει και πνευματικά και αυτό που μας οδηγεί στην απόρριψη του άλλου είναι οι προκαταλήψεις μας.Ο αββάς Ποιμήν ήξερε ότι εξακολουθούσε να έχει πολλές προκαταλήψεις εξ'αιτίας των οποίων απέρριπτε καθημερινά στην καρδιά του πολλούς ανθρώπους.
Αυτός που πιστέυει ότι είναι "εντάξει"αποδεικνύει μόνο ότι δεν έχει επίγνωση της πραγματικής κατάστασής του και ότι δεν γνωρίζει την αλήθεια της Εκκλησίας.
Είναι έυκολο κανείς να πιστέυει ότι το σπίτι του είναι πεντακάθαρο,όσο τα παράθυρά του είναι κλειστά,και είναι βυθισμένο στο σκοτάδι.'Οταν όμως μπεί μέσα στο σπίτι,έστω μία ηλιαχτίδα φωτός,τότε μπορεί να φανεί πόσο βρώμικο και σκονισμένο είναι.Το ίδιο συμβαίνει με την ψυχή μας.Όσο επαναπαυόμαστε στην εωσφορική ιδέα ότι είμαστε "εντάξει"με τη συνείδησή μας,με τον Θεό,και με τους συνανθρώπους μας,όσο έχει σκοτάδι η ψυχή και η καρδιά μας,δεν μας αφήνει να δούμε την πραγματικότητα.Όταν όμως επιτρέψουμε και αφήσουμε το φώς Του Χριστού να μπεί στην καρδιά,τότε θα δούμε καθαρά την αμαρτωλότητά μας και θα "καεί" η ψυχή μας απο θείο έρωτα και θεία ΑΓΑΠΗ.
Ο στάρετς Ζωσιμάς στούς αδελφούς καραμαζώφ,του Ντοστογιέφσκι,επισημαίνει: Φίλοι μου,να παρακαλάτε τον Θεό να σας δίνει την ευθυμία.Να 'στε έυθυμοι σαν τα παιδιά,σαν τα πετεινά του ουρανού.Και μη σας ανησυχούν τα κρίματα των ανθρώπων,μή φοβάστε πως θα ματαιώσουν το έργο σας και δεν θα τ'αφήσουν να πραγματοποιηθεί.Μή λέτε: "Το κρίμα είναι ισχυρό,είναι ισχυρή η ασέβεια,είναι ισχυρό το κακό περιβάλλον και 'μείς είμαστε μονάχοι κι αδύναμοι,θα μας πνίξει το κακό περιβάλλον και δεν θα αφήσει να πραγματοποιηθεί το θεάρεστο έργο".Αποδιώχνετε παιδιά μου,αυτή την απαισιοδοξία.Μία σωτηρία υπάρχει για σένα: Πάρε τον εαυτό σου και κάνε τον υπέυθυνο για τα κρίματα των ανθρώπων.Γιατί μόλις θεωρήσεις ειλικρινά τον εαυτό σου υπόλογο για όλα και για όλους,θα δείς,πως ακριβώς έτσι είναι.Μα άν θα ρίχνεις την δική σου οκνηρία και την δική σου αδυναμία στους άλλους θα καταντήσεις να πλημμυρίσεις απο σατανική υπερηφάνεια και θα μεμφθείς το Θεό...
Αδελφοί μου,αυτήν την ευλογημένη περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής που κάνουμε έντονο πνευματικό αγώνα,να μετανοήσουμε και να κλάψουμε πικρά για τις αμαρτίες τις δικές μας και όλου του κόσμου,για τους ανθρώπους που δεν έχουν γνωρίσει Τον Χριστό και την Αγάπη Του,αλλά και για τους ανθρώπους που είναι χριστιανοί,ορθόδοξοι και μή,που έπεσαν σε βαριές αμαρτίες.Να προσευχηθούμε να τους ελεήσει ο Κύριος και εκείνους και 'μας,ώστε ο Κύριος ο Θεός να μας αξιώσει και να μας χαριτώσει να ζήσουμε τα Άγια Πάθη Του και την ένδοξό Του Ανάσταση.
ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ. 30/03/2011

Κυριακή 27 Μαρτίου 2011

ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΦΙΛΟΘΕΙΤΗΣ

585 - Γέροντος Εφραίμ Φιλοθεΐτου έργα


Τις προσωπικές του εμπειρίες καταθέτει ο κ. Νικόλαος Τσαπάκης, από το πρόσφατο ταξίδι του στις Η.Π.Α. και στον Καναδά, όπου επισκέφθηκε μερικά από τα 19 Ελληνικά Ορθόδοξα μοναστήρια τα οποία ίδρυσε ο Γέροντας Εφραίμ ο Φιλοθεΐτης. Αντιγράφω από το blog του:  

Του Νικολάου Τσαπάκη
Τούτο το καλοκαίρι είχα την ευκαιρία και τη χαρά, λόγω του ότι ο γιος μου Ιωάννης πήρε τον τίτλο του Διδάκτορα Πολιτικού Μηχανικού από το Πανεπιστήμιο του Άκρον του Οχάιο των Η.Π.Α., να επισκεφθώ μαζί με τη σύζυγό μου τις Η.Π.Α. και τον ΚΑΝΑΔΑ από 18/6/09 μέχρι τις 18/8/09.
Παράλληλα όμως, όπως πολύ επιθυμούσα, επισκέφθηκα ως προσκυνητής μερικά Ελληνικά Ορθόδοξα μοναστήρια, τα οποία ίδρυσε ο ιερομόναχος Γέροντας π. ΕΦΡΑΙΜ, 83 ετών σήμερα, πρώην Ηγούμενος της Ι.Μ. Φιλοθέου του Αγίου Όρους.
01.jpg
Πρώτα επισκέφθηκα το μοναστήρι του Αγ. Αντωνίου το οποίο και ίδρυσε πρώτο στην Αριζόνα περιοχή Φλόρανς, ανάμεσα στην πόλη Φοίνιξ και Τούσον, στην έρημο μέσα, όπου και διαμένει ο πολύ σεβαστός και αγαπητός σε όλο τον κόσμο Γέροντας Εφραίμ.
Σαν προσκυνητής επισκέπτης, έμεινα κατάπληκτος θαυμάζοντας και καμαρώνοντας τα Θεάρεστα έργα του, αλλά προπαντός την βαθειά πνευματική τους ζωή και τα αναρίθμητα θαύματα που συνεχώς επιτελούνται.

Το χαμογελαστό πάντα πρόσωπο του, η παιδική του αγνότητα, τα λαμπερά του μάτια, λάμπουν και ακτινοβολούν αγάπη, άπειρη καλοσύνη και αγιότητα!
Η καλή του φήμη έχει διαδοθεί και απλωθεί σε όλη την Αμερική και στον Καναδά και όλος ο κόσμος τρέχει σ' αυτόν για να εξομολογηθεί, να τον συμβουλευτεί και να του καταθέσει τα προβλήματά του, για να του δώσει λύσεις! Είναι ένας άλλος Παΐσιος και Πορφύριος!

Το μοναστήρι αυτό του Αγ. Αντωνίου και Αγ. Νεκταρίου ευρίσκεται μέσα στην έρημο της Αριζόνας, με θερμοκρασίες που φθάνουν τους 40-45 βαθμούς κελσίου το καλοκαίρι, όπου επιβιώνουν μόνο κάκτοι διαφόρων ειδών, οι οποίοι είναι διατηρητέοι και προστατεύονται από την πολιτεία σαν εθνικό δένδρο. Μερικοί μάλιστα είναι εχθρικοί, προς τον άνθρωπο, διότι μόλις τους πλησιάσει κάποιος του πετούν τα βέλη τους, τις βελόνες τους και καρφώνουν στο σώμα του.

02.jpg
Μέσα λοιπόν σ' αυτή την έρημο ορθώνεται αυτό το αξιοθαύμαστο μοναστήρι του Αγ. Αντωνίου, μια Όαση πραγματική που σκιάζει, δροσίζει, ξεδιψάζει, αναπαύει, στολίζει και ευωδιάζει, όλη τη γύρω περιοχή, με τα 2000 είδη λουλουδιών και πανύψηλων δένδρων, αλλά προπαντός είναι μια ΟΑΣΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ με το Γέροντα Εφραίμ να παρηγορεί, να ειρηνεύει, να γαληνεύει, να αναπαύει και να θεραπεύει τις αρρώστιες στις απογοητευμένες, ταραγμένες και πονεμένες καρδιές των συνανθρώπων μας!

Καθημερινά υπάρχει μια ουρά από κόσμο που περιμένει εναγωνίως να τον δει, να του μιλήσει και να πάρει την ευχή του και την ευλογία του!
Η έρημος έχει μετατραπεί πράγματι σε ένα «Νοσοκομείο» που θεραπεύει τις πληγωμένες καρδιές των συνανθρώπων μας και τις οδηγεί στο Θείο και στη σωτηρία!
Το 1995 ξεκίνησε ο Γέροντας Εφραίμ θαυματουργικά την ίδρυση και κατασκευή αυτού του μοναστηριού του Αγ. Αντωνίου σε πολύ αντίξοες και εχθρικές συνθήκες του περιβάλλοντος, χωρίς νερό, χωρίς δρόμο και ηλεκτρισμό και προπαντός με την παρουσία άγριων ζώων αρπακτικών και δηλητηριωδών φιδιών! Πολλοί απορούσαν και του έλεγαν μα Γέροντα τι πας να κάνεις εδώ μέσα; .....
03.jpg

Ο τόπος ίδρυσης του μοναστηριού στη μέση της άγριας και αφιλόξενης ερήμου όμως, του υποδείχθηκε άνωθεν κατά θαυματουργικό τρόπο από τον Άγ. Αντώνιο!
Πράγματι, πολλοί άνθρωποι της περιοχής άκουγαν να κτυπούν καμπάνες κάθε απόγευμα εκεί, πράγμα που διαπίστωσε και ο ίδιος ο Γέροντας, ενώ ορθολογικά δεν δικαιολογείτο κάτι τέτοιο σε εκείνη την περιοχή!
Επίσης κατά θαυματουργικό τρόπο ο Αγ. Αντώνιος, ο καθηγητής της ερήμου, του υπέδειξε το μέρος που υπήρχε το πολύτιμο νερό στην έρημο και από βάθος 980 μέτρων αντλεί τώρα 300 λίτρα πόσιμο νερό το δευτερόλεπτο!

Με αυτή τη μεγάλη ποσότητα και ποιότητα του νερού, φύτεψε 3000 ελαιόδενδρα, αμπέλια κρεβατίνες, πορτοκαλιές, λεμονιές, γκρέιπ φρούτ, οπωροφόρα δένδρα, συκιές , φοίνικες και θερμοκήπια με όλα τα λαχανικά, ντομάτες, αγγούρια, μελιτζάνες, κολοκύθια, φράουλες κ.λ.π., πεύκα, κυπαρίσσια και πάρα πολλά είδη ποικιλόχρωμων λουλουδιών που όλα μαζί ευωδιάζουν την περιοχή και τα οποία φυσικά ποτίζονται αυτομάτως 2 φορές την ημέρα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, λόγω της πολλής ζέστης.
05.JPG

Το μοναστήρι είναι ανδρικό και λειτουργεί με 45 μοναχούς, με ηγούμενο τον π. Παΐσιο προερχόμενο από το Άγ. Όρος, οι οποίοι δουλεύουν σκληρά και αδιάκοπα, αφενός να περιποιούνται τους κήπους και τα χιλιάδες δένδρα, αφετέρου να φιλοξενούν τους πολυάριθμους προσκυνητές!
Οι μοναχοί είναι από όλες τις φυλές και τα χρώματα, οι οποίοι ασπάσθηκαν την Ορθοδοξία μας, βαπτίσθηκαν Χριστιανοί και τώρα διακονούν και υπηρετούν με ζήλο την εκκλησία μας.
Έξω από το μοναστήρι στην έρημο υπάρχουν άγρια ζώα, κογιόκ, πούμα, λιοντάρια, φίδια κροταλίες, κόμπρες, σκίουροι, λαγοί και πέρδικες.
Κατά την έναρξη των εργασιών οι κροταλίες και τα άλλα φίδια και ζώα, εμπόδιζαν πολύ επικίνδυνα τους εργάτες, για να καθαρίσουν την περιοχή και να χτίσουν τις εκκλησίες και να φυτέψουν όλα αυτά τα φυτά και λουλούδια, αλλά ο π. Εφραίμ κατά θαυματουργικό τρόπο τα απομάκρυνε από την περιοχή του μοναστηριού και έτσι συνέχισαν το θαυμάσιο έργο τους!
04.jpg
Το μοναστήρι έχει τώρα έκταση 2000 στρεμμάτων και το επισκέπτονται καθημερινά πολλοί προσκυνητές που φιλοξενούνται σε ξεχωριστά οικοδομικά συγκροτήματα για τους άνδρες και για τις γυναίκες, σε πολύ ωραία, άνετα και καθαρά δωμάτια.
Οι μοναχοί ακολουθούν και εφαρμόζουν επακριβώς τις Βυζαντινές παρακαταθήκες, τις παραδόσεις, τις ιερές ακολουθίες, τις ολονυχτίες, τις προσευχές και τη ζωή με το ωράριο του Αγ. Όρους και φυσικά στην Ελληνική γλώσσα.
Το μοναστήρι του Αγ. Αντωνίου είναι κοινόβιο με 5 εκκλησίες, του Αγ. Αντωνίου και Αγ. Νεκταρίου, του Αγ.Νικολάου η οποία είναι πετρόκτιστη πανέμορφη και στολίζει την περιοχή, του Αγ. Σεραφείμ, του Αγ. Δημητρίου Ρωσικού τύπου, και του Αγ. Γεωργίου, τις οποίες θαυμάζει ο προσκυνητής σαν καλλιτεχνήματα.
Κοντά στο μοναστήρι πάνω σε ένα λοφίσκο επίσης είναι κτισμένο το πανέμορφο εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, όμοιο με τα εκκλησάκια της Σαντορίνης, με χρώματα του μπλε και του άσπρου, που δεσπόζει από ψηλά στην έρημο, με ωραία θέα!
Στο Γέροντα Εφραίμ προστρέχουν πολλοί πονεμένοι και άρρωστοι άνθρωποι, οι οποίοι με τη βοήθεια του Γέροντα, με την πίστη τους και με τη χάρη του Θεού θεραπεύονται!
07.jpg
Αμέσως οι άνθρωποι παρηγορούνται, γαληνεύουν, ειρηνεύουν ενθαρρύνονται και ελπίζουν στο έλεος του Θεού και η χαρά τους δεν περιγράφεται! Συνεχώς γίνονται πραγματικά σύγχρονα θαύματα!
Υπάρχουν αμέτρητες ιστορίες που άρρωστοι άνθρωποι έγιναν τελείως καλά και ευγνωμονούν το Γέροντα και τον έχουν πνευματικό τους πατέρα που τους συμβουλεύει και τους καθοδηγεί στον ουρανόδρομο της σωτηρίας και της Θέωσης!
Συνολικά ο π. Εφραίμ έχει ιδρύσει και λειτουργεί 19 μοναστήρια τα οποία εποπτεύει, επιβλέπει και καθοδηγεί, εκ των οποίων τα 17 είναι στις Η.Π.Α. και τα 2 είναι στον Καναδά, σε διάφορες πόλεις και πολιτείες με σκοπό να τα κάνει 20 όπως στο Άγιο Όρος.
Επίσης έχει κατασκευάσει ένα μεγάλο γηροκομείο το οποίο πολύ σύντομα θα περιθάλπει πολλούς ανήμπορους και φτωχούς γέροντες.
Τα μοναστήρια είναι τα εξής: δύο στη Φλόριδα, δύο στο Τέξας, δύο στο Σικάγο, δύο στη νότια Καρολίνα, ένα στη Νέα Υόρκη, ένα στην Ουάσιγκτον, ένα στην Πενσυλβανία, ένα στην Καλιφόρνια, ένα στο Ιλινόις, ένα στο Μίτσιγκαν, ένα στο Μόντρεαλ, και ένα στο Τορόντο, αφιερωμένα στο Χριστό, στην Παναγία και σε διαφόρους Αγίους.
08.jpg
Η Ορθοδοξία μας ανθεί, προοδεύει, εξαπλώνεται και θριαμβεύει στη Βόρεια Αμερική, οι δε Ελληνοαμερικάνοι διατηρούν και ακολουθούν με θρησκευτική ευλάβεια την πίστη μας, τα ήθη, τα έθιμά μας και τις παραδόσεις μας, πολύ καλύτερα από εμάς εδώ στην Ελλάδα. Παρακολουθούν δε τα δρώμενα στην πατρίδα και χαίρονται για τα καλά, αλλά πικραίνονται πολύ για τα άσχημα και τα δυσάρεστα.
Βοηθούν δε πάρα πολύ το Γέροντα Εφραίμ για τα Θεάρεστα έργα του τα οποία υλοποιεί τόσο για τα υλικά, αλλά προπαντός τον ευχαριστούν και τον ευγνωμονούν για τα πνευματικά του κατορθώματα τα οποία βιώνουν προσωπικά κάθε μέρα!
Στις πόλεις, πολύ συχνά στις θρησκευτικές και εθνικές γιορτές μας, διοργανώνουν πολυήμερα πανηγύρια, φεστιβάλ, στον περίβολο των εκκλησιών, με Ελληνικά φαγητά, σουβλάκια, γύρο, αρνιά στη σούβλα, με ομιλίες, διάφορες εκδηλώσεις με Ελληνικούς χορούς και τραγούδια, γλέντια τρικούβερτα που συμμετέχουν πολλοί Αμερικανοί, οι οποίοι ξετρελαίνονται στα δικά μας φαγητά, στις παραδόσεις μας και στους χορούς μας! Μια φορά επίσης το μήνα η ΑΧΕΠΑ, οργανώνει Ελληνική βραδιά με ομιλίες, δικά μας φαγητά και εκδηλώσεις, όπου συναντιόνται οι Ελληνοαμερικάνοι και ανταλλάσσουν σκέψεις, διάφορα νέα από την Πατρίδα που τόσο πολύ νοσταλγούν ... και περνάνε όλοι θαυμάσια!
10.jpg
Οι κήποι των μοναστηριών, τα πολύ ωραία και μυρωδάτα λουλούδια, τα σιντριβάνια, οι σταυροί, οι φιάλες, τα κιόσκια, οι πολύχρωμες εκκλησίες με τα έντονα χρώματα όπως στο Αγ. Όρος, τα πανύψηλα δένδρα και οι φοίνικες, τα πεύκα, τα καλλίφωνα πουλιά με το κελάηδημα τους, σου δίδουν την εντύπωση και την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε ένα επίγειο παράδεισο! ... σε μια άλλη διάσταση!
Το μαγικό είναι ότι μέσα στο μοναστήρι νοιώθεις πολλά και ωραία συναισθήματα, μεγάλο θαυμασμό, χαρά, γαλήνη, ειρήνη, αισιοδοξία, ελπίδα, ανακούφιση και κατάνυξη, μια μαγεία, ενώ τριγύρω και έξω αντιθέτως, υπάρχει η αφιλόξενη ξερή , άγρια και επικίνδυνη έρημος .... Αυτό κι αν είναι ένα μεγάλο σύγχρονο θαύμα!
Αξίζει κανείς να το επισκεφθεί να ζήσει και να βιώσει και να απολαύσει από κοντά όλα αυτά, αλλά προπαντός να μιλήσει με το σεβαστό «Θείο» Γέροντα! ...
Επισκέφθηκα επίσης το γυναικείο μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου, κοντά στο Σικάγο, με Ηγουμένη τη Γερόντισσα Μελάνη, Ελληνίδα φιλόλογος καθηγήτρια, με μια συνοδεία 23 μοναχών. Εδώ αντιθέτως το μοναστήρι ευρίσκεται μέσα στο δάσος, μέσα στο πράσινο, με λίμνες, με γκαζόν, με παρτέρια λουλουδιών τα οποία ευωδιάζουν και στολίζουν το μοναστήρι.
Έχει μια νεόκτιστη ωραιότατη πετρόκτιστη εκκλησία, ένα στολίδι, ένα καλλιτέχνημα αρχιτεκτονικό, βυζαντινού ρυθμού, με 10 τρούλους, πολύ αξιοθαύμαστη και ιδιαιτέρου κάλλους.
Η Γερόντισσα Μελάνη πρωτοστάτησε στην ίδρυση και κατασκευή όλου του μοναστηριού και του περικαλλούς ναού.
Το μοναστήρι φιλοξενεί πολλούς προσκυνητές άνδρες και γυναίκες με πολλή αγάπη, με ευγένεια, με γλυκύτητα, πάντα με το χαμόγελο στα χείλη, πρόθυμες να βοηθήσουν τον κάθε προσκυνητή.
Η ψαλμωδία της Γερόντισσας σε σαγηνεύει και σε μαγεύει, είναι ένα αηδόνι, που σε ανεβάζει στα Ουράνια και χαίρεσαι να την ακούς, καμαρώνεις και απολαμβάνεις την ψαλμωδία της, λες και βρίσκεσαι στην Ουράνια Βασιλεία μαζί με τους Αγγέλους!
Η Γερόντισσα Μελάνη βοηθά πνευματικά όλους τους προσκυνητές και με προσευχή ο άνθρωπος, γαληνεύει, ελπίζει, παρηγορείται και απαλύνει τον πόνο του και παίρνει θάρρος και δύναμη.
Είναι πραγματικά μια αγνή χρυσή ψυχούλα, που προσπαθεί να βοηθήσει τον συνάνθρωπο της, σαν τον καλό Σαμαρείτη.
Σε κατακτά με την γλυκύτητα των λόγων της, με το γλυκό της χαμόγελο, με την άπειρη αγάπη της, με την ταπείνωση της και με τις φωτισμένες συμβουλές της!
Η Ηγουμένη Μελάνη είναι μια δυναμική Ιεραπόστολος, που κοσμεί, τιμά, ενισχύει, επαυξάνει, εξαπλώνει και διαδίδει με ταχύ ρυθμό την Ορθοδοξία μας!
12.jpg
Επισκέφθηκα επίσης κοντά στο Σικάγο το μοναστήρι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος Χριστού, κι αυτό κρυμμένο μέσα στο δάσος, μέσα σε μια σπηλιά, πνιγμένο στα πανύψηλα δένδρα και στα μυροβόλα λουλούδια, με Ηγούμενο τον πατέρα Ακάκιο, ο οποίος σε υποδέχεται με τόση καλοσύνη και αγάπη, πάντα χαμογελαστός, πολύ φιλόξενος, ταπεινός και υπηρέτης του πλησίον του.
Εφαρμόζει και κάνει πράξη τα λόγια του Ευαγγελίου κατά γράμμα, συμβουλεύει και δίδει ελπίδα και παρηγοριά στον καθένα.
Αργότερα επισκέφθηκα στον Καναδά κοντά στο Μόντρεαλ το μοναστήρι της Παναγίας της Παρηγορήτρας, με Ηγουμένη τη Γερόντισσα Θέκλα. Άλλο ένα θαύμα και εδώ τόσο υλικό όσο και πνευματικό!
Το μοναστήρι ευρίσκεται κι αυτό μέσα στο δάσος σε ένα ειδυλλιακό μέρος καταπράσινο, να το χωρίζει ένα ποτάμι στη μέση, όπου ρίχνουν το Σταυρό στα Θεοφάνεια σε ένα κάτασπρο τοπίο από τα χιόνια!
Όλα τα μοναστήρια έχουν κάτι το ιδιαίτερο και το χαρακτηριστικό, αλλά όλα είναι συντονισμένα σε ένα σκοπό στην υψηλή πνευματική ζωή, χαρίζοντας στον κόσμο που τα επισκέπτεται, αγάπη, γαλήνη, παρηγοριά, ανακούφιση και θεραπεία σωματική και ψυχική!
11.jpg
Είναι οι καλοί Σαμαρείτες που περιθάλπουν τους πληγωμένους συνανθρώπους μας και τους θεραπεύουν και απαλύνουν τον πόνο τους, που τόση ανάγκη έχουμε όλοι στη σημερινή σκοτεινή και ταραγμένη εποχή μας που μας έχει αλλοτριώσει και μας έχει απομακρύνει από τις αιώνιες αλήθειες του Ευαγγελίου μας και των Άγιων πατέρων μας!
Είναι τιμή και δόξα στην Ορθοδοξία μας και πρέπει να είμαστε «υπερήφανοι» με την καλή έννοια, που έχουμε σήμερα τέτοιους πνευματικούς πατέρες, όπως το Γέροντα Εφραίμ, την Ηγουμένη Μελάνη οι οποίοι είναι μπροστάρηδες στους αγώνες και κρατούν ζωντανή την πίστη μας με τα θαύματα τους συνεχίζοντας το Θεάρεστο έργο των μακαριστών Παϊσίου και Πορφυρίου και τόσων άλλων Θεοφόρων Πατέρων!
Αυτοί οι ευλογημένοι μοναχοί είναι «σκεύη εκλογής» του Υψίστου, για να εξυψώνουν τον άνθρωπο με τις συμβουλές τους, για μετάνοια, για τον καθαρισμό των αμαρτιών μας, για τη Θεία φώτιση και τελικά στη Θέωση που είναι και ο σκοπός της ζωής μας.
Αξίζουν όλοι τους θερμότατα συγχαρητήρια και ευχαριστίες από τα βάθη της καρδιάς μας, διότι υπηρετούν τον πλησίον τους, όπως ο Ιησούς Χριστός και τους ευχόμαστε και προσευχόμαστε ο Ελεήμων και Πανάγαθος Θεός να τους χαρίζει υγεία και μακροημέρευση, για να συνεχίζουν το Θεάρεστο Ιεροαποστολικό έργο τους, για το καλό όλων των ανθρώπων.
15.jpg
Σαν κρητικός εξέφρασα την αγάπη μου, το θαυμασμό μου, την ευγνωμοσύνη μου, τις ευχαριστίες μου, τα συναισθήματα μου, και τις ευχές μου, με μαντινάδες, τις οποίες και τους αφιέρωσα τόσο στο σεβαστό μας Γέροντα Εφραίμ, όσο και στην γλυκύτατη γερόντισσα Μελάνη τις οποίες σας παραθέτω παρακάτω. Το έργο τους είναι ιερό και παράδειγμα προς μίμηση από όλους μας, διότι διαδίδουν την γνήσια Ορθοδοξία μας και βοηθούν τον συνάνθρωπο μας τα μέγιστα!
Τους αξίζει ένα μεγάλο ΕΥΓΕ!!...

O Σταυρός Του Χριστού,η μόνη λύση στο αδιέξοδό μας...


Αρχιμ. Γεώργιος Καψάνης,
Καθηγούμενος
Ι. Μ. Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους

Διανύουμε μία ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο. Πολλοί ανησυχούν για την οικονομική ύφεση και κρίσι. Θεωρούμε όμως ότι πιο ανησυχητική είναι η πνευματική κρίσι και η προσπάθεια κάποιων παραγόντων να αποχριστιανίσουν και αποορθοδοξοποιήσουν τον λαό μας. Η Ευρ. Ένωσις φαίνεται ότι συμβάλλει με τις οδηγίες της προς την κατεύθυνσι αυτή. Οι δομές, που προετοιμάζουν τον ερχομό της «Νέας Εποχής», είναι επίσης επικίνδυνες, γιατί αποπροσωποποιούν τα ανθρώπινα πρόσωπα και μεταβάλλουν την κοινωνία σε μάζα. Θεσμοί όπως το ηλεκτρονικό φακέλωμα, η κατάργησις του θρησκεύματος από τις ταυτότητες των Ελλήνων, ο σταδιακός περιορισμός της διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών στα σχολεία, η σχεδιαζόμενη επαχθής και ασφυκτική για την λειτουργία της φορολόγησις της Εκκλησίας, η ενορχηστρωμένη πολεμική των Μ.Μ.Ε. κατά της Εκκλησίας, η συστηματική προσπάθεια να διαλυθή η Ορθόδοξος ελληνική οικογένεια, συνιστούν μέτρα αποδομήσεως των ελληνορθόδοξων θεμελίων του Έθνους μας.
Εν μέσω αυτής της ζοφεράς καταστάσεως, θα εορτάσωμε τα Αγια Πάθη του Σωτήρος Χριστού.
Προσβλέπομε στον Σταυρό του Κυρίου ως την λύση του αδιεξόδου μας. Όσο απομακρυνόμεθα από τον Χριστό, αιχμαλωτιζόμεθα από την φιλαυτία, που κατά τους Αγίους Πατέρας είναι η ρίζα όλων των κακών. Τα προφητικά λόγια του Αποστόλου Παύλου μας συγκλονίζουν: «εν ταις εσχάταις ημέραις ενστήσονται καιροί χαλεποί έσονται γαρ οι άνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, γονεύσιν απειθείς, αχάριστοι, ανόσιοι, άστοργοι, άσπονδοι, διάβολοι, ακρατείς, ανήμεροι, αφιλάγαθοι, προδόται, προπετείς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μάλλον ή φιλόθεοι, έχοντες μόρφωσιν ευσέβειας, την δε δύναμιν αυτής ηρνημένοι» (Β΄ Τιμ. γ΄ 2-5).
Ο Κύριος, όπως γράφει ο Απόστολος Παύλος, «αντί της προκειμένης αυτώ χαράς υπέμεινε Σταυρόν, αισχύνης καταφρονήσας» (Εβρ. ιβ΄ 2) και έγινε «υπέρ ημών κατάρα» (Γαλ. γ΄ 13), για να μας ελευθερώση από την κατάρα του νόμου, δηλαδή από κάθε μορφή αυτοδικαιώσεως, και από την φιλαυτία.
Ατενίζομε στον Σταυρό πάσχοντα τον αναμάρτητο Κύριο και διδασκόμεθα την χριστοήθεια, την αντικατάστασι της φιλαυτίας από το θυσιαστικό και αγαπητικό ήθος.
Πόσο πιο ωραία θα ήταν η κοινωνία μας και η ζωή μας, εάν με πνεύμα μετανοίας αγωνιζώμεθα κατά του εγωκεντρισμού και της φιλαυτίας;
Στο πρόσωπο του ευγνώμονος ληστού βλέπομε πως με την πίστι και την μετάνοια σώζεται ο άνθρωπος. Στον εξ αριστερών ληστή βλέπομε τον άνθρωπο, που, λόγω της απιστίας του, στερείται την σωτηρία, που προσφέρει ο Σταυρωθείς Ιησούς.
Ο Σεβασμιώτατος πρ. Ερζεγοβίνης Αθανάσιος Γιέφτιτς, παραλληλίζει τους δύο ληστάς με δύο συγχρόνους φιλοσόφους, τον Ντοστογιέφσκυ και τον Σάρτρ: «Δια την άρνησιν του Θεού ο Ντοστογιέφσκυ ήξερε όχι ολιγώτερον του Σάρτρ, εκείνα όμως, που ήξερε ο Ντοστογιέφσκυ ο Σάρτρ δεν ήθελε να τα γνωρίση. Εις την εωσφορικήν υπερηφάνειάν του και τον εγωκεντρισμόν του (τούτο λέγεται δαιμονική "φιλαυτία" κατά τους Πατέρας) ο Σάρτρ δεν ήθελε να αναζητήση την σωτηρίαν του ως ανθρώπου εις τον Θεάνθρωπον Χριστόν! Και εδώ πάλιν ισχύει δι' αυτόν η προσωπική μαρτυρία και ομολογία του Ντοστογιέφσκυ: "Όσοι αρνούνται τον Χριστόν, με αυτό βεβαιώνουν μόνον ότι δεν τον εγνώρισαν καν"»(«Οι άνθρωποι του Θεανθρώπου Χριστού και ο μηδενισμός των συγχρόνων υπαρξιστών», περιοδ. «Γρηγόριος ο Παλαμάς», τ. 617, σ. 208-209).
Ο Εσταυρωμένος αναμένει πάντοτε, και μάλιστα εφέτος, που περνάμε αυτήν την πνευματική κρίσι και την λαίλαπα του αθεϊσμού, την μετάνοιά μας. Αρχόντων και αρχομένων, κλήρου, λαού και μοναχών.
Δεν εξέλιπαν βέβαια από τον λαό μας οι ταπεινές ψυχές, που μετανοούν, που προσεύχονται, που αγαπητικά προσφέρονται στον συνάνθρωπο. Αυτοί είναι οι γνήσιοι μαθηταί του Εσταυρωμένου Κυρίου.
Φωτίζει και παρηγορεί την ζωή μας ο Σταυρός του Χριστού. Είναι ο ανεξάντλητος ποταμός, που αρδεύει και ζωογονεί «την πόλιν του Θεού» (πρβλ. Ψαλμ. μεύ 5), δηλ. την Εκκλησία. Όπως ψάλλομε:
«Η ζωηφόρος Σου πλευρά, ως εξ' Εδέμ πηγή αναβλύζουσα,την Εκκλησίαν Σου, Χριστέ, ως λογικόν ποτίζει Παράδεισον,εντεύθεν μερίζουσα, ως εις αρχάς εις τέσσαρα Ευαγγέλια τονκόσμον αρδεύουσα, την κτίσιν ευφραίνουσα και τα Έθνη πιστώς διδάσκουσα, προσκυνείν την βασιλείαν Σου». (Μακαρισμοί Μεγάλης Παρασκευής)
Την Σταύρωσι του Κυρίου και την τριήμερο Ταφή Του ακολουθεί η ζωηφόρος Ανάστασίς Του.
Όσο κι αν είναι σκοτεινός ο κόσμος μας, που εσταύρωσε τον Θεόν, σ' αυτόν τον κόσμο μπορούμε να χαρούμε, γιατί ο Σταυρωθείς και Ταφείς Κύριος ενίκησε τον θάνατο και ανεστήθη τριήμερος εκ των νεκρών «συναναστήσας παγγενή τον Αδάμ» (Αναστάσιμος κανών, ωδή στ΄).
«Δεύτε λάβετε», λοιπόν, «φως εκ του ανεσπέρου φωτός και δοξάσατε Χριστόν, τον Αναστάντα εκ νεκρών» (Όρθρος Πάσχα).
Τον τελικό λόγο στον κόσμο μας δεν έχει η αμαρτία, η απιστία, ο θάνατος, ο διάβολος, αλλά ο νικητής όλων αυτών, Ιησούς Χριστός, ο «Κύριος της δόξης» (Α΄ Κοριν. β΄8).
Έτσι οι Χριστιανοί προσπαθούμε να συσταυρωθούμε με τον Χριστό, για να συναναστηθούμε μαζί Του και να περιπατήσουμε «εν καινότητι ζωής» (Ρωμ. στ΄ 4).
Μπορούμε να έχωμε χαρά, γιατί στον κόσμο δεν ενίκησε η αμαρτία και η φιλαυτία, αλλά η αγάπη του ταπεινού Ιησού. Και ακόμη, γιατί και σήμερα μπορεί η ζωή μας να πληρωθή με το Φως και την Χαρά της Αγίας Αναστάσεως του Κυρίου, παρά τις δυσκολίες και τους πειρασμούς, που αντιμετωπίζομε. Γι' αυτό και εμείς θέλομε η ζωή μας να κινήται μεταξύ του Σταυρού και της Αναστάσεώς Του.
Με την πίστι αυτή σας χαιρετούμε εν Χριστώ Σταυρωθέντι και Αναστάντι και επαναλαμβάνομε μαζί σας τον ύμνο της Εκκλησίας:
«Τον Σταυρόν Σου προσκυνούμεν Δέσποτα, και την Αγίαν Σου Ανάστασιν δοξάζομεν» (Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως).

Σάββατο 26 Μαρτίου 2011



ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ
ΠΑΤΡΩΝ κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗΝ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΝ
Κυριακή 6 Μαρτίου
(ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ)
πρωί
Θεία Λειτουργία εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Νεκταρίου Πατρῶν.


6:00 μ.μ.
Κατανυκτικός Ἑσπερινός εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Ἀνδρέου Πατρῶν.
Δευτέρα 7 Μαρτίου
6:00 μ.μ.
Μέγα Ἀπόδειπνον εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Χριστιανικῆς Ἑστίας Πατρῶν.
Τετάρτη 9 Μαρτίου
πρωί
Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία εἰς τόν πανηγυρίζοντα Ἱερόν Ναόν Ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων Ἄνω Καστριτσίου.
Παρασκευή 11 Μαρτίου
6:00 μ.μ.
Α’ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίων Θεοδώρων Δεμενίκων.
Σάββατο 11 Μαρτίου
πρωί
Θεία Λειτουργία εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίων Θεοδώρων Ξηροχωρίου.


11:30 π.μ.
Ἐπιμνημόσυνος δέησις εἰς τό Α’ Κοιμητήριον Πατρῶν, ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ ἀοιδίμου Εὐεργέτου τῶν Πατρῶν, Θεοδώρου Τριάντη καί πάντων τῶν ἐν τῷ Κοιμητηρίῳ ἀναπαυομένων.


7:00 μ.μ.
Εἰς Ἐκδήλωσιν τοῦ ἐν Πάτραις Παραρτήματος τῆς Πανελληνίου Ἑνώσεως Θεολόγων, εἰς Διακίδειον Σχολήν Λαοῦ Πατρῶν.
Κυριακή 13 Μαρτίου
(ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ)
πρωί
·     Θ. Λειτουργία ἐπί τῇ Ἑορτῇ τῆς Ὀρθοδοξίας, εἰς τόν Ἱ. Μητροπολιτικόν  Ναόν Εὐαγγελιστρίας Πατρῶν.
·     Λιτάνευσις τῶν Ἱερῶν Εἰκόνων.


6:00 μ.μ.
Κατανυκτικός Ἑσπερινός εἰς τόν Ἱερόν Μητροπολιτικόν  Ναόν Εὐαγγελιστρίας Πατρῶν.

Δευτέρα 14 Μαρτίου
6.00 μ.μ.
Ἑσπερινή Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Δημητρίου Σταροχωρίου
Τετάρτη 16 Μαρτίου

Εἰς τήν Ἱεράν Σύνοδον διά θέματα Ἐκκλησιαστικά (Συνεδριάσεις Ἐπιτροπῶν).
Πέμπτη 17 Μαρτίου
πρωί
Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Ἀλεξίου (Μετόχιον Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Λαύρας).
Παρασκευή 18 Μαρτίου
7:00 μ.μ.
Β’ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Τιμίου Σταυροῦ Κάτω Ἀχαΐας.
Σάββατο 19 Μαρτίου
πρωί
Θεία Λειτουργία εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Νεκταρίου Πατρῶν.


5:00 μ.μ.
Ἑσπερινός εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τοῦ Συλλόγου Ἐξωτερικῆς Ἱεραποστολῆς Πατρῶν «ὁ Πρωτόκλητος»
Κυριακή 20 Μαρτίου
(ΚΥΡΙΑΚΗ Β’ ΝΗΣΤΕΙΩΝ)
πρωί
Ο Σεβασμιώτατος θα βρίσκεται εἰς το Πατριαρχείον Κωνσταντινουπόλεως.

6:00 μ.μ.
Κατανυκτικός Ἑσπερινός εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Παντανάσσης Πατρῶν.
Τετάρτη 23 Μαρτίου,
6:00 μ.μ.
Ἑσπερινή Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Παντελεήμονος Προαστείου.
Πέμπτη 24 Μαρτίου
 6:00 μ.μ.
Πανηγυρικός Ἑσπερινός εἰς τόν πανηγυρίζοντα Ἱερόν Μητροπολιτικόν Ναόν Εὐαγγελιστρίας Πατρῶν .
Παρασκευή 25 Μαρτίου

·     Θεία Λειτουργία εἰς τόν Ἱερόν Μητροπολιτικόν Ναόν Εὐαγγελιστρίας Πατρῶν.
·     Δοξολογία ἐπί τῇ Ἐθνικῇ Ἑορτῇ.


7:00 μ.μ.
Γ’ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίων Πάντων Περιβόλας.
Σάββατο 26 Μαρτίου
6:00 μ.μ.
Ἐκδήλωσις διά τήν  25ην Μαρτίου, εἰς τό Συνεδριακόν Κέντρον τοῦ Τ.Ε.Ι. Πατρῶν.
(Ὁμιλητής ὁ Σεβασμιώτατος, μέ θέμα: «Ἡ ἀλήθεια γιά τό 1821»).
Κυριακή 27 Μαρτίου
(ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ)

Θεία Λειτουργία εἰς τόν Ἱερόν Ναόν  Ἁγίου Ἀνδρέου Πατρῶν.

6:00 μ.μ.
Κατανυκτικός Ἑσπερινός εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Νικολάου Πατρῶν.
Δευτέρα 28 Μαρτίου
6:00 μ.μ.
Ἑσπερινή Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Βασιλείου Ρίου.
Τετάρτη 30 Μαρτίου
6:00μ.μ.
Ἑσπερινή Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ζωοδόχου Πηγῆς Περιβόλας.
Παρασκευή 1 Ἀπριλίου
6:00 μ.μ.
Δ’ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ εἰς τήν Ἱεράν Μονήν Ἁγίων Πάντων Ὠλενοῦ Τριταίας.
Σάββατο 2 Απριλίου

Ἑσπερινός εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ζωοδόχου Πηγῆς Θέας.
Κυριακή 3 Ἀπριλίου
(ΚΥΡΙΑΚΗ Δ’ ΝΗΣΤΕΙΩΝ)

Θεία Λειτουργία εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίων Ἀποστόλων Μπεγουλακίου.


6:00 μ.μ.
Κατανυκτικός Ἑσπερινός εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίας Σοφίας Πατρῶν.
Δευτέρα 4 Ἀπριλίου
6:00 μ.μ.
Ἑσπερινή Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Βασιλείου Γλαύκου.
Τετάρτη 6 Ἀπριλίου
7:00 μ.μ.
Ἀκολουθία Μ. Κανόνος εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίας Τριάδος Ζαρουχλεΐκων.
Παρασκευή 8 Ἀπριλίου
7:00 μ.μ.
ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ, εἰς τόν Ἱερόν Μητροπολιτικόν Ναόν Εὐαγγελιστρίας Πατρῶν.
Σάββατο 9 Ἀπριλίου

Ὁμιλία εἰς Διακίδειον Σχολήν Λαοῦ Πατρῶν, μέ θέμα: «Ἡ Πολυώνυμος Κόρη».
Κυριακή 10 Ἀπριλίου
(ΚΥΡΙΑΚΗ Ε’ ΝΗΣΤΕΙΩΝ)
7:30 π.μ.
Θεία Λειτουργία εἰς τόν Ἱερόν Ναόν  Παντανάσσης Πατρῶν.
(Μνήμη Ἐθνοϊερομάρτυρος Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Ε΄).


6:00 μ.μ.
Κατανυκτικός Ἑσπερινός εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίας Τριάδος Πατρῶν.
Τρίτη 12 Ἀπριλίου
4:00 μ.μ.
Ἐξομολόγησις Μαθητῶν Τριαντείου Ἐπαγγελματικῆς Σχολῆς.
Κυριακή τῶν Βαΐων

Θεία Λειτουργία εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Παντοκράτορος Πατρῶν.


7:00 μ.μ.
Ἀκολουθία τοῦ Νυμφίου εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Ἀνδρέου Πατρῶν.
Μεγάλη Δευτέρα
7:00 μ.μ.
Ἀκολουθία τοῦ Νυμφίου εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Χαραλάμπους εἰς Κρύα Ἰτεῶν.
Μεγάλη Τρίτη
(πρωί)
Ἐπίσκεψις Μητροπολίτου εἰς τά Ἱδρύματα τῆς πόλεώς μας.


7:00 μ.μ.
Ἀκολουθία τοῦ Νυμφίου εἰς τόν Ἱερόν Μητροπολιτικόν Ναόν Εὐαγγελιστρίας Πατρῶν.
Μεγάλη Τετάρτη
3:00 μ.μ.
Ἱερόν Εύχέλαιον εἰς τήν Ἱεράν Μονήν Παναγίας Γηροκομητίσσης Πατρῶν.


7:00 μ.μ.
Ἀκολουθία τοῦ Νιπτῆρος εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Τιμίου Σταυροῦ Κάτω Ἀχαΐας.
Μεγάλη Πέμπτη
πρωί
Θεία Λειτουργία εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίας Βαρβάρας Πατρῶν.


6:30 μ.μ.
Ἀκολουθία τῶν Παθῶν εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Ἀνδρέου Πατρῶν.
Μεγάλη Παρασκευή
8:00 π.μ.
Ἀκολουθία τῶν Ὡρῶν καί τοῦ Ἑσπερινοῦ τῆς Ἀποκαθηλώσεως εἰς τόν Ἱερόν Μητροπολιτικόν Ναόν Εὐαγγελιστρίας Πατρῶν.


7:00 μ.μ.
Ἀκολουθία τοῦ Ἐπιταφίου εἰς τόν Ἱερόν Μητροπολιτικόν Ναόν Εὐαγγελιστρίας Πατρῶν.
Μέγα Σάββατο
πρωί
Θεία Λειτουργία εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Ἀνδρέου Πατρῶν.


9:00 μ.μ.
Ὑποδοχή τοῦ Ἁγίου Φωτός εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, Ἐπισκοπείου Πατρῶν.


11:00 μ.μ.
Τελετή τῆς Ἀναστάσεως καί ἐν συνεχείᾳ ἡ Ἀναστάσιμη Θεία Λειτουργία, εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Ἀνδρέου Πατρῶν.
Κυριακή τοῦ Πάσχα
πρωί
Ἐπίσκεψις Μητροπολίτου εἰς τάς Στρατιωτικάς Μονάδας τῆς περιοχῆς καί εἰς Ἱδρύματα τῆς πόλεώς μας.


6.00μ.μ.
Ἑσπερινός τῆς Ἀγάπης εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Ἀνδρέου Πατρῶν.