Αυτή η περίοδος,αποτελεί πνευματική άσκηση του σώματος και της ύπαρξής μας όλης,προκειμένου να οικειοποιηθούμε την Θεία Χάρη και να γίνουμε μέτοχοι της χαράς εκείνης που νιώθουν όσοι αγωνίζονται για να γίνουν κοινωνοί και κληρονόμοι της Βασιλείας Του Θεού.
Όλα τα γεγονότα που αναφέρονται και μνημονεύουμε την περίοδο Της Μεγάλης Τεσσαρακοστής,αναγνώσματα,ύμνοι,και οι ιερές ακολουθίες του Τριωδίου,αναφέρονται στην συγχώρηση των αμαρτιών ,της σωτηρίας του ανθρώπου ,της παρακοής,της μετανοίας,της ταπεινοφροσύνης και της αγάπης.Γι΄αυτό προτάσεται η μετάνοια σαν η κορωνίδα των αρετών.Όταν ο άνθρωπος μετανοήσει για τις αμαρτίες του,όταν συνεσθανθεί τα λάθη του,όταν χύσει πικρά δάκρυα,όταν ταπεινωθεί μπροστά στους συνανθρώπους του,τότε η Θεία Χάρη θα τον επισκιάσει και θά τον ελευθερώσει απο το βάρος της ενοχής των αμαρτιών.
Όλοι,έλεγε ο άγιος Τύχων του Ζαντόνσκ,την θέλουν τη δόξα Του Χριστού και τον έπαινό Του.Αλλά πολύ λίγοι το αποφασίζουν να σηκώσουν τον Σταυρό Του Χριστού και να υπομείνουν,έστω και μόνο κάποιες βρισιές,ένα χλευασμό,μία κάποια καταφρόνηση...
Οι άγιοι ακολούθησαν ακριβώς στη ζωή τους,τον δρόμο Του Χριστού.Υπέμειναν ύβρεις,εμπαιγμούς,ονειδισμούς.Όχι μόνο από αθώα παιδιά,από ανθρώπους πειραχτείρια,αλλά και από τους εκμοντερνισμένους,πού θεωρούσαν την πολιτεία τους σκέτη βλακεία,απο τους διαφωτισμένους άθεους.
Άν θελήσουμε να εξηγήσουμε την πορεία τους αυτή,πρέπει να κάνουμε μία σκέψη,να ακινητοποιήσουμε τον λογισμό τους σε δύο πόλους΄Στην απέραντη αγάπη και ευσπλαχνία Του Χριστού,ότι ποτέ δέν μάς εγκαταλείπει,και στη δική τους αναξιότητα και αμαρτωλότητα,στην ταπείνωσή τους.
Μόνο έτσι μπορεί ο άνθρωπος να αντέξει τόσα,και να ξεπεράσει τους λογισμούς,που απλόχερα σπέρνει παντού ο διάβολος.
Γράφει ο όσιος Εφραίμ ο Σύρος΄Τα διακριτικά χαρίσματα του ανθρώπου που έχει ταπείνωση,είναι:
-Θεωρεί τον εαυτό του,τον πιό αμαρτωλό άνθρωπο.
-Δέν κακολογεί και δεν κρίνει ποτέ κανένα.
-Δέν προβάλει ποτέ για τίποτα και σε τίποτα σάν παράδειγμα τον εαυτό του.
-Δέν γκρινιάζει και δεν αντιλογεί.
-Σιχαίνεται το θέλημά του.
-Αγαπάει και βαστάζει τις θλίψεις και τις προσβολές.
-Δέν θέλει να λυπήσει και να στεναχωρήσει κανένα.
Ο δρόμος αυτός είνα γλυκύς.Γιατί έχει κάτι που τον φωτίζει και τον κάνει ελαφρύ.Αυτό το κάτι, είναι ότι τον δρόμο αυτό μάς τόν δείχνει ο Κύριος.Αλλά όχι με λόγια στεγνά,αυτός είναι,βαδίστε τον.Ο ίδιος πάει μπροστά .Και το θέλημά Του απλά μάς το υποδηλώνει.Θέλετε?Ακολουθείτε Με.Όποιος θέλει.
Ο Κύριος εκοπίασε,εθλίβη,επόνεσε.Εταλαιπωρήθη περισότερο από όλους εμάς.Και εταπεινώθη,όσο ποτέ κανένας στον κόσμο.Και η ταπείνωσή Του,στον Σταυρό και στον Τάφο είναι και λέγεται Η ΑΚΡΑ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ.
Όποιος πιστέυει σΤον Χριστό,Τον αγαπάει.Και όποιος Τον αγαπάει θέλει να βρίσκεται πάντοτε κοντά Του,και να Τον ακολουθεί όπου κι άν πηγαίνει.
Όμως, τί είναι ο Σταυρός;Ποιά η σημασία του για μάς;Ποιά η σημασία του για Τον ίδιο Τον Κύριο; Όχι βέβαια ό,τι ο καθένας φαντάζεται.Η αλήθεια μάς παρεδόθη από Τον Κύριο,τους αποστόλους και τους πατέρες της Εκκλησιας.Η σοφία και η αλήθεια είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός.
Ο Κύριος λοιπόν ,νοσταλγούσε τον Σταυρό.Γιατί; Για δύο λόγους.Επειδή ήταν η σωτηρία του ανθρώπου και του κόσμου.Και επειδή ήταν για Τον ίδιο δόξα και ύψωσις.Όταν έφτασε η ώρα να σταυρωθεί ο Χριστός,είπε:΄Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο Υιός του ανθρώπου.(Ιωαν.12,16).Πώς θα δοξαζόταν;Με τον Σταυρό και τον θάνατόν Του.Ο θάνατος δεν ήταν η δόξα Του Χριστού,αλλά ο θάνατός Του στο Σταυρό.Λέγει χαρακτηριστικά ο απόστολος Παύλος:Μπορεί ένας άνθρωπος να είναι ταυτόχρονα καί ζωντανός καί νεκρός;Όχι.Κι όμως ο Χριστός όταν βρισκόταν 'νεκρός' στον τάφο,όχι απλώς ήταν ζωντανός αλλά και ζωοδότης.Και ο τάφος Του ζωοδόχος,όχι πτωματοδόχος.
Συνεπώς ο Σταυρός είναι δόξα Του Κυρίου μας.Και συνεπώς δόξα Του Πατρός και Του Υιού και Του Αγίου Πνεύματος,Του ενός και μόνου αληθινού Θεού.
Η μεγαλύτερη φανέρωση της δόξας Του Χριστού στο κόσμο,είναι η ευσπλαχνία Του.Το έλεός Του.Μάς εδόθησαν διά του Σταυρού.'Ιδού γάρ ήλθε διά του σταυρού χαρά έν όλω τω κόσμω'.Διά του σταυρού η καταλλαγή.Διά του σταυρού η συγχώρησις.Διά του σταυρού η υιοθεσία.Διά του σταυρού Το Άγιο Πνεύμα.Τα πάντα διά του σταυρού.
Διά του Σταυρού ήλθε η Χάρις και η δωρεά Του Θεού,και διά του Σταυρού διανέμεται.
Έχουμε χρέος αυτή την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής,να είμαστε εύσπλαχνοι.Στους φτωχούς,στούς πονεμένους,στούς ξένους.Αυτό οι άγιοι Πατέρες,το είχαν κάνει πρόγραμμα της ζωής τους.Για να φτάσουμε σ'αυτη την αρετή πρέπει να αγωνισθούμε με όλες τις δυνάμεις μας,να κάνουμε έργο τα λόγια Του Κυρίου'Γίνεσθε ούν οικτίρμονες,καθώς και ο Πατήρ υμών ο ουράνιος οικτίρμων 'εστί'.(Λουκ.6,36).
Η προσευχή μας να είναι αυτή σάν του Τελώνη ,ο οποίος είχε γνώση του εαυτού του και της πνευματικής κατάστασής του,έτσι ώστε το στόμα του δεν έλεγε τίποτα άλλο,παρά το 'Ο Θεός ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ'.Είχε βαθειά συναίσθηση της αμαρτωλότητάς του,γι΄αυτό ούτε τους οφθαλμούς του δεν μπορούσε να σηκώσει στον ουρανό.Η ταπείνωσή του και η μετάνοιά του,τον δικαίωσαν στα 'μάτια' Του Θεού.Δέν ζητούσε τίποτε άλλο παρά το έλεος Του Κυρίου.Γιατι όταν ζητάμε ταπεινά το έλεος Του Θεού,τότε ζητούμε τα πάντα.
Η προσευχή να συνδυάζεται με τη νηστεία,πρωτίστως την πνευματική νηστεία,(να σταυρώσουμε τα πάθη),και έπειτα σωματική νηστεία(η αποχή κάποιων τροφών).Σκοπός της νηστείας είναι η καταπολέμηση των παθών και όχι του σώματος.Είναι για λόγους άσκησης.Πρέπει να θυσιάσουμε κάτι κι εμείς για Τον Χριστό.Η προσευχή και η νηστεία,γίνεται τέλεια με την συμετοχή μας στίς 'ιερές ακολουθίες που γίνονται στους 'ιερούς Ναούς,διότι εκεί βιώνουμε το μυστήριο του Σταυρού Του Κυρίου.Εκει ακούμε τις υπέροχες κατανυκτικές υμνολογίες αυτής της περιόδου,οι οποίες αναφέρονται συνέχεια στη μετάνοια,την συγχώρηση και την αγάπη.Εκεί έχει μεγαλύτερη δύναμη η προσευχή μας,διότι προσευχόμαστε επί το αυτό οι εν Χριστώ αδελφοί.Ώς ένα σώμα με κεφαλή Τον Χριστό.
Με αυτές τίς αρετές,της ταπεινοφροσύνης,της ευσπλαχνίας,της προσευχής,της νηστείας και της αγάπης,θα μπορέσουμε και φέτος να βιώσουμε,έν μετανοία,μυστικά στη καρδιά μας,το μυστήριο του Σταυρού Του Κυρίου,της άκρας ταπείνωσής Του.Ώστε αναγεννημένοι πνευματικά,να ατενίσουμε την ένδοξο Ανάσταση Του Χριστού και την νίκη Του κατά του θανάτου.
καλή και αγία Τεσσαρακοστή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου