Η χριστιανική εκλογή ξεκινάει απο το επίπεδο του π ρ ο σ ώ π ο υ. Βιώνει ως ριζικό κίνδυνο τον αφανισμό της ψυχής ( της υπάρξεως, του προσώπου) απο το οντολογικό μηδέν και ευαγγελίζεται ( φέρνει το "καλό" άγγελμα, διότι η αγγελία του μηδενός είναι το ριζικό "κακό", γι αυτό και αποζητάει τη ριζική σωτηρία), και ευαγγελίζεται λοιπόν, ως σωτηρία του την ανάσταση, δηλαδή την ακύρωση του ριζικού κακού, που για το πρόσωπο είναι ο θάνατος. Η χριστιανική αντίληψη θεωρεί πως αυτή είναι η πιό ριζική σύλληψη του προβλήματος του ανθρώπου.
Απο την χριστιανική άποψη, όλες οι άλλες "σωτηρίες" είναι πεπερασμένες, συνεπώς πνευματικώς άκυρες, επειδή βρίσκονται απο εδώ στο θάνατο, δηλαδή εντεύθεν του μηδενός. Διότι ο άνθρωπος και μετά την πεπερασμένη " σωτηρία" του ( την οικονομική, κοινωνική, πολιτική, κ.λ.π) καταποντίζεται στο μηδέν. Η χριστιανική σωτηρία είναι άπειρη , επειδή βρίσκεται πέραν του θανάτου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου