Δοξάζουμε
τον Τριαδικό Θεό που μας αξίωσε και φέτος να εορτάσουμε την μεγάλη εορτή της
Γεννήσεως του Σωτήρος και Θεού ημών Ιησού Χριστού. Προσκυνούμε με
ταπείνωση και ευλάβεια το Θείο Βρέφος, τον Σωτήρα Χριστό, που μας επισκέφθηκε
και φέτος με την θεία Του Γέννηση. Μυστήριο μέγα και ακατανόητο στη λογική, η
κατά σάρκα Γέννηση του Χριστού. Προσεγγίζεται μόνο με την πίστη. Η εορτή των Χριστουγέννων
είναι η εορτή της μεγάλης αγάπης του Θεού. Τα Χριστούγεννα ο Θεός γίνεται
άνθρωπος, χωρίς να πάψει ποτέ να είναι Θεός, και εγκαταστάθηκε ανάμεσά μας,
ώστε να βλέπουμε την θεϊκή Του δόξα[1].
Με την Γέννηση του Θεανθρώπου αφενός «ανέτειλε
στο κόσμο το Φώς το της γνώσεως»[2],
που φωτίζει τα πάντα και ελευθερώνει τον κόσμο από το σκοτάδι της αμαρτίας και,
αφετέρου το φώς της αξίας του ανθρώπινου προσώπου και τα όρια της αγάπης του
Θεού, που είναι και ο πνευματικός πλούτος της εορτής. Ο Θεός στο πρόσωπο του
Ιησού Χριστού, «άδειασε» την θεϊκή Του δόξα, δηλ. ταπεινώθηκε και έλαβε μορφή
ανθρώπου[3],
«ντύθηκε» την ανθρώπινη φύση – εκτός από την αμαρτία – με συνέπεια να
μπολιαστεί η ανθρωπότητα στη Θεότητα[4].
Κατ’ αυτό τον τρόπο, γίνεται μία κοινωνία ο Θεός με τον άνθρωπο στο πρόσωπο του
Θεανθρώπου Ιησού[5], με
σκοπό να αποκτήσει ο άνθρωπος τον αγιασμό και την θέωση. «Ο Θεός έγινε άνθρωπος
για να γίνει ο άνθρωπος θεός»[6],
διδάσκει ο Μέγας Αθανάσιος. Αυτή είναι η θεολογική βεβαίωση των αγίων Πατέρων,
στηριγμένη στη μαρτυρία της Καινής Διαθήκης, που με την πίστη και το λόγο τους
ψηλάφησαν τα σπάργανα του Σαρκωθέντος Χριστού και προσκύνησαν το Θείο Βρέφος
της Βηθλεέμ. Αυτή την αγία ημέρα των Χριστουγέννων ο «Θεός φανερώθηκε με σάρκα»[7],
τονίζει ο απόστολος Παύλος. Η φανέρωση αυτή τερματίζει την αγωνία των ανθρώπων
και εγκαινιάζει ταυτόχρονα το μέγιστο θαύμα, ανοίγοντας τους ορίζοντες της χαρισματικής
ζωής που είναι η σωτηρία του ανθρώπου. Τα Χριστούγεννα, επομένως, είναι μία Θεοφάνεια
μέσα στην Ιστορία. Τα Χριστούγεννα γεννήθηκε ο Χριστός και μαζί Του «γεννήθηκε»
και η Εκκλησία Του, όπου μέσα σε αυτήν αναγεννιέται πνευματικά[8]
ο άνθρωπος και έχει την δυνατότητα πλέον, με την ελεύθερη βούλησή του, να
αποδεχτεί την αγάπη του Θεού, να ζήσει και να χαίρεται αιώνια στην ουράνια
Βασιλεία Του. Ο άνθρωπος με την όλη εκκλησιαστική του ζωή αποκτά εμπειρική γνώση
της ενσαρκώσεως του Χριστού. Συνεπώς, η ενανθρώπηση του Θεού δεν είναι μία θεωρητική
διδασκαλία, αλλά επιβεβαιωμένη εμπειρία, είναι συμμετοχή στη δόξα της θεότητας
του Χριστού και μετοχή της ζωής Του, που μεταμορφώνει την ζωή των Χριστιανών.
Αφού, υπάρχουν οι άνθρωποι που έφτασαν στην αγιότητα, βίωσαν την θεία Χάρη και
είδαν την δόξα του Θεού. Οι άγιοι είναι οι αυτόπτες μάρτυρες που το επιβεβαιώνουν
με την ζωή τους. Ως εκ τούτου, η Γέννηση του Χριστού αλλάζει την πορεία του
κόσμου και στρέφει τα πάντα σε νέα ζωή, στη ζωή του Θεού. Αυτή είναι η αλήθεια
και το βαθύτερο νόημα της εορτής των Χριστουγέννων.
Παρότι ο Χριστός
ήρθε μία φορά, το βαθύτερο και μυστικό γεγονός, όμως, επαναλαμβάνεται κάθε
ημέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή. Έρχεται και στα φετινά Χριστούγεννα. Έρχεται και
στη δική μας καρδιά. Έχει δικαιώματα και στη δική μας ζωή. Ο κόσμος δεν θα
αλλάξει, αν δεν αλλάξει η καρδιά μας. Ο κόσμος δεν θα καλυτερεύσει, αν δεν
καλυτερεύσει πνευματικά και η δική μας ζωή. Μια ακόμη ευκαιρία στην ζωή μας, τα
φετινά Χριστούγεννα να είναι αλλιώτικα από τ’ άλλα. Να είναι Χριστούγεννα
Λυτρωτικά, Χριστούγεννα αληθινής ειρήνης, Χριστούγεννα αγάπης, συν-χωρητικότητας
και ταπείνωσης. Χριστούγεννα καρδιακά και αποφασιστικά για το υπόλοιπο της ζωής
μας. Ώστε να αισθανθούμε την αληθινή χαρά των Χριστουγέννων και της παρουσίας
του Χριστού στη ζωή μας.
Με την ευχή και
την πεποίθηση, λοιπόν, ότι ο Κύριος μας θα γεννηθεί και θα κατοικήσει μόνιμα
στις καρδιές μας, ως άλλη φάτνη, σας εύχομαι ολόψυχα Καλά Χριστούγεννα
και ευλογημένη νέα
χρονιά, σ’ εσάς και τις οικογένειές σας, με
υγεία και ευτυχία ψυχοσωματική.
π. Γεώργιος Δημητρόπουλος
[4] Δοξαστικό
Ωδής ε’ Κανόνος Μεγάλου Σαββάτου, Αγία
και Μεγάλη Εβδομάς, εκδ. Απ. Διακονίας, Αθήνα 1978, σελ. 331.
[5] Ιω.
Χρυσόστομου, Είς την Ανάληψιν του Κυρίου,
PG
52,
789: «Γένος εγένετο έν, Θεού και ανθρώπων».
[8] Ιω.
Χρυσοστόμου, Υπόμνημα στον άγιον
Ευαγγελιστήν Ματθαίον, Ομ. Β’, PG 57,
25-26. «Εγεννήθη (ο Θεός Λόγος) γαρ κατά σάρκα, ίνα συ γεννηθής κατά πνεύμα», τονίζει
ο ιερός Χρυσόστομος. Δηλ. ο Χριστός σαρκώθηκε για να μπορέσει ο άνθρωπος να
γεννηθεί πνευματικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου