Ἄν τά λόγια καί τά κηρύγματα δέν μᾶς βοηθοῦν νά ἀποκτήσουμε θεῖες ἐμπειρίες, τότε δέν ἔχουν δύναμη καί ἀξία. Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαῖος εὔστοχα παρατηρεῖ σέ κάποιον λόγο του : «Τό θάμβος σώζει τόν ἄνθρωπο, ὄχι τά λόγια ἤ οἱ ἰδέες ἤ τά νοήματα».... Θάμβος εἶναι ὁ καρπός τῆς προσωπικῆς κοινωνίας μέ τόν ζωντανό Θεό. Θαμπώνεσαι ἀπό τό μεγαλεῖο τῆς Θείας Ἀποκάλυψης. Τά λόγια ἀμυδρῶς μᾶς εἰσάγουν στόν χῶρο τῶν ἐμπειριῶν. Σήμερα, δυστυχῶς, πλεόνασαν τά λόγια καί λιγόστεψαν οἱ ἐμπειρίες. Κάποτε ζούσαμε τόν Χριστό ἐν σιωπῇ. Σήμερα, μιλᾶμε συνεχῶς γιά τόν Χριστό χωρίς νά Τόν ζοῦμε. Οἱ πρῶτοι αἰῶνες πρόσφεραν ἑκατομμύρια ἁγίους. Ὅμως, ἐκεῖνοι ἔδωσαν τήν ζωή τους γιά τόν Χριστό, θυσίασαν ὅ,τι πιό ἀγαπημένο εἶχαν. Τώρα, δυσκολευόμαστε νά δώσουμε ἕνα καινούργιο ρολόι ἤ μπουφάν στόν συνάνθρωπό μας, καί ἀναρωτιόμαστε γιατί δέν πετυχαίνουμε στή ζωή μας. Ποιός "πνευματικός" ἄνθρωπος δίνει τό τριάρι σπίτι του σέ μία πολύτεκνη οἰκογένεια γιά νά νοικιάσει ὁ ἴδιος μία γκαρσονιέρα; Ἀκούγεται τρελό ἤ ὑπερβολικό. Ὡστόσο, αὐτό δέν εἶναι καθόλου σπουδαῖο σέ σχέση μέ ὅσα θυσίασαν οἱ μάρτυρες τῆς πίστεως. Νέοι μέ καριέρα, μέ προοπτική, μέ ὀμορφιά δέν ἀπαρνήθηκαν μόνο τό σπίτι τούς ἀλλά καί τή ζωή τούς τήν ἴδια. Ἔτσι ἔγραψαν ἱστορία. Δέν θά μποροῦσε ὁ ἅγιος Δημήτριος νά ζήσει τή ζωή του μέ καριέρα στρατιωτικοῦ; Ποιός θά τόν ἤξερε ὅμως σήμερα; Σέ ποιόν θά ἔδινε δύναμη; Ἀρχιμ. Ἀρσενίου Κωτσόπουλου, "Ἐκπλήξεις Χάριτος", Ἀθήνα 2010, σελ. 363-364
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου